یادداشت توکلی

        فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ (۲حشر)

زیاد شنیده‌ام : از تاریخ باید عبرت گرفت.
اما اساساً از چه تاریخی میتوان عبرت گرفت؟!

گاهی تاریخ صرفا شبیه روایت یک داستان یا خاطره، تمرکز اصلی‌اش روی چگونگی وقوع حوادث است. اینجاست که با تاریخ روایی روبه‌روییم.
اما گاهی از این فراتر میرود و حادثه را چون مسئله‌‌ای میداند که برای فهم چرایی وقوع آن باید از جوانب مختلف نگریسته‌شود، یعنی همان تاریخ تحلیلی. این دسته با ارائه‌ی دلایل و چرایی‌ها به مخاطب، مواد لازم برای عبرت‌آموزی را در اختیارش میگذارد.

این کتاب را میتوان تاریخ تحلیلی در زمینه‌ی حادثه‌ی عاشورا دانست. بدون این نگاه شاید فهم این حادثه به طور کلی ممکن نباشد و حاصلش بشود استبعادی برخورد کردن.
در حالیکه در دل "قیام حسین(ع)" اتفاقا باید بتوانیم خیلی جدی فکر کنیم به اینکه اگر ما بودیم...

پ.ن : با تشکر از دوستانی که من رو به مطالعه‌ی این اثر واداشتند.