یادداشت زهرا رضائی

        *بِسْــــــــــــمِ اللَّه*

"ولی لحظاتی هم هست که عطش زندگی سرتاپای من را در بر می گیرد و آن وقت می ترسم عقل از سرم بپرد. وحشتناک دلم می خواهد زندگی کنم. وحشتناک..."

اتاق شماره شش جایی است که افراد فاضل از سر دلسیری حرف های زهدمآبانه می زنند و مردم فرودست حقیقت ساده را داد می زنند.
بعضی قسمت ها از خودم می پرسم: چه باید گفت، چه باید کرد؟