یادداشت عباس احمدی

        از سقیفه شروع و به مدفن پنهانی دختر پیامبر ختم می‌شود. سقیفه را بازگشت به نژادپرستی و قبیله‌گرایی جاهلیت شمرده، که به نظرم تحلیل معقولی است.

مانند دیگر تاریخ‌پژوهان، هجوم را به خانه فاطمه که کنار مسجدالنبی است دانسته و احتمال دیگری را مطرح نکرده. تاریخ‌پژوهانی اخیراً گفته‌اند واقعه هجوم در خانه دیگر علی و فاطمه که نزدیک بقیع بوده، رخ داده و محل زندگی این خانواده نیز همین خانه بوده است. خانه‌ای تقریباً وسیع که گنجایش یک زوج و چهار فرزند را داشته است. به این تعداد، بیافزایید تحصن کنندگان و مخالفان بیعت با ابوبکر را. عقل می‌گوید این تعداد در بیت فاطمه یا بهتر بگوییم «حجره (اتاق)  فاطمه» واقع در کنار مسجدالنبی، جا نمی‌شدند.

بنابراین، تشییع از خانه نزدیک به بقیع، سوی بیت فاطمه صورت گرفته و در آن دفن شده است.

کتاب، مدفن فاطمه را به درستی، بیت فاطمه دانسته؛ البته پنداشته برای اثبات این نظر باید روایات دفن فاطمه در روضة‌النبی را از اساس رد کند، غافل از آنکه بخشی از بیت فاطمه در محدوده روضه است و می‌شود بین این دو روایت جمع کرد.

روایاتی که موافق نظرش (دفن در خانه) هست را بدون بررسی رجالی آورده و پذیرفته، و در مقابل، روایاتی که با نظرش مخالفند را با دقیق‌ترین خط‌کش‌های رجالی رد کرده است!

متن روان، خوش‌خوان و جذاب، همچنین بهره‌گیری از منابع اهل‌سنت، باعث می‌شود، مطالعه کتاب را توصیه کنم.