یادداشت علی قاسمی 🇵🇸

        اصلا حسین جنس غمش فرق میکند
این راه عشق پیچ و خمش فرق میکند...

غم‌ها و غصه‌های  معنوی و عرفانی که از معرفت به حق و حقیقت حاصل میشود به حقیقت هیچ افسردگی و تنش و استرسی  به دنبال ندارد و بلکه برعکس نشاط آور بوده، انگیزه می‌بخشد، به راه می‌آورد، تربیت میکند و به انسان جان و جانان می‌بخشد. آن کس که نشستن پای روضه‌های اباعبدالله را منع میکند در حقیقت به خاطر جهان‌بینی مادی ای که دارد نمیداند و نمیفهمد این تفاوت را...

به حقیقت داستان حسین بن علی(ع) یک داستان عاشقانه است. معامله‌ایست که عاشق برای معشوقش(خدای متعال) انجام می‌دهد و در راه رسیدن به معشوق حماسه‌ها می‌آفریند. قاسم و عباس و علی اکبرها می‌دهد، از نوزاد شیرخواره‌اش عبور میکند و خودش را آماج تیرها می‌نماید. به راستی کدام عاشقی را می‌شناسید که اینگونه برای معشوقش جانفشانی کند؟! کدام عاشقی می‌شناسید که این چنین به معشوقش ارادت داشته باشد؟ کدام عاشقی را می‌شناسید که همانند حسین(ع) و به اندازه او طالب وصال معشوق خود باشد؟!  به راستی هیچکس را یارای رقابت با حسین(ع) نیست. 
و لعنت بر قوم ظالمین...
.
.
.
.
.
.
.
.
نویسنده در این کتاب صرفا از اسناد معتبر تاریخی استفاده کرده بود و این نقطه قوت کتاب است اما جنس صفحات نسبت به کتاب علی از زبان علی بی کیفیت‌ تر بود و همچنین به لحاظ ویراستاری و اشتباهات تایپی چندین اشکال داشت که به نظرم حالا زیاد مشکلات مهمی نبود. در کل از این کتاب راضی بودم و اوج این رضایت در غم و حسرت و بغض و اندوهی بود که در صفحات شهادت امام حسین(ع) و همچنین در صفحات اسارت بر من غالب شده بود و کیست که نداند اگر سقیفه نبود، چه بسا عاشورایی هم وجود نمیداشت. خداوند نگذرد از آنهایی که اهل بیت پیغمبر را از حقشان محروم کردند!