یادداشت سیدطٰهٰ ربیعی

        تکان دهنده، نفس گیر و هولناک.
درباره اش همین را میشود گفت. من تا پیش از این از این نویسنده نمایشنامه ای نخوانده بودم و بعد از خواندن این نمایشنامه حقیقتا جزو بهترین نمایشنامه هایی که خوانده ام قرار گرفت. 
داستانی به شدت پرکشش و کاملا به اندازه. به اندازه در همه چیز. با درون مایه‌‌ی روانشناختی که تا آخرین لحظه غیرقابل پیشبینی و پر تعلیق باقی میماند. به نظرم برای روانشناسان میتواند شاید یک نمونه خوب برای دقت و خوانش باشد با نگاه آکادمیک. تقریبا هرکدام از شخصیت های حاضر در داستان را میتوان دارای نوعی از اختلال روانشناختی دانست و چقدر خوب این نمایشنامه مهندسی شده و تمیز نوشته شده است که تا آخرین لحظه هیچ داوری و قضاوتی را نمیتوان به صورت صحیح داشت.
جنونی که تا پیش از این جز در آثار مک دونای بزرگ مانندش را ندیده بودم. بسیار لذت بردم و بدون شک پیشنهادش میکنم.