یادداشت سعید حاجی آبادی

        مختصر و مفید، جلد اول تقریبا مقدمه ای بر مجموعه کتب آشنایی با قرآن شهید مطهری هست و بیشتر در مورد خصوصیات قرآن و درباره قرآن صحبت کرده
بخشی از کتاب :
گروهی می‏‌پندارند منظور از تلاوت قرآن، تنها خواندن قرآن به قصد ثواب بردن است بدون آنکه چیزی از معانی آن درک گردد. اینها دائماً قرآن را دوره می‌کنند اما اگر یک بار از ایشان سؤال شود که آیا معنی آنچه را می‌خوانید می‌دانید، از پاسخگویی عاجز می‏‌مانند.
خواندن قرآن از این جهت که مقدمه‌ای است برای درک معانی قرآن، لازم و خوب است و نه صرفاً به قصد کسب ثواب.
درک معانی قرآن نیز ویژگی‌هایی دارد که باید به آن توجه داشت. در یادگیری بسیاری از کتاب‌ها آنچه که برای خواننده حاصل می‌شود یک سلسله اندیشه‌های تازه است که قبلًا در ذهن او وجود نداشت. در اینجا تنها عقل و قوه تفکر خواننده است که به فعالیت مشغول می‌شود. در مورد قرآن بدون شک باید آن را به قصد آموختن و تعلیم یافتن مورد مطالعه قرار داد. قرآن خود در این زمینه تصریح می‌کند:
کتابٌ انْزَلْناهُ الَیک مُبارَک لِیدَّبَّروا ایاتِهِ وَ لِیتَذَکرَ اولُوا الْالْبابِ‏ [1].
سوره ص/ آیه 29 [کتابی مبارک و عظیم‏الشأن بر تو نازل کردیم تا مردم در آیاتش تفکر کنند و خردمندان تنبه حاصل کنند 
 
یک وظیفه قرآن یاد دادن و تعلیم کردن است. در این جهت مخاطب قرآن عقل انسان خواهد بود و قرآن با زبان منطق و استدلال با او سخن می‌گوید
 
 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج 1، ص 35 و 36