یادداشت ملیکا خوشنژاد
1402/4/15
با اینکه تا حالا خود آپولوژی رو نخونده بودم ولی انقدر جمله های مختلفش رو تو کتاب های دیگه خونده بودم که انگار داشتم چیزی رو که قبلن خوندم دوباره می خوندم. ولی این دفاعیه چیزیه که آدم هر قدرم بخونه بازم براش لذت بخشه خوندنش. حتا اگه باعث شه غمگین شه. سقراط همیشه تو تصور من بابابزرگ مهربون همه ی فیلسوفان بزرگیه که بعد از اون اومدن.به خاطر همین آدم غمگین میشه وقتی می بینه چه بلایی سرش اوردن و بدتر از اون تمام حرف هایی که می زنه . تمام ناعدالتی هایی که ازشون میگه هنوز نه تنها وجود دارن بلکه شدیدتر هم شدن و ما هر روز نسبت بهشون بی اعتنا تر و بی اعتنا تر میشیم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.