یادداشت محمد میرشاهی

        در این کتاب نویسنده بر اهمیت سنت شفاهی قرائت و حفظ متن مقدس در مقابل متون مکتوب تاکید داشته و خاطرنشان کرده که از دست رفتن این سنت موجب کاهش امر متعالی و حضور خداوند در زندگی روزمره مردم در جامعه شده و راه برون رفت از این معضل را در این دانسته که در آموزش کودکان باید حفظ متن مقدس در کودکی انجام شود که  "حفظ کردن آنها همچنین بدین معنی است که عبادت می تواند در هر زمان و مکانی، مثلا هنگامی که شخص خیلی مریض و روی تخت بیمارستان است، بدون نیاز به یک متن بیرونی انجام بگیرد." و تمثیل جالبی در این مورد عنوان کرده " آیا می توانیم خودمان را در یک گفتگوی عمیق و تاثیرگذار با یک دوست تصور کنیم که در آن مدام مجبور باشیم هر آنچه می گوییم از روی یک دستورالعمل، یک کلاسور یا متن صحافی شده ای بخوانیم که همواره در حال تغییر است. ... باید کاغذ یا کتاب را کنار بگذاریم و از حفظ سخن بگوییم. "
از آموزه های بودا که در این کتاب آمده و برای من جالب بود اینه که : " بودا به پیروانش توصیه می کند هیچ کلامی را که ادعای قداست دارد یا سخنان هیچ معلمی را که آنها را وحی می خواند کورکورانه نپذیرند. همه کلمات، چه شفاهی و چه مکتوب، از جمله حتی سخنان خود بودا باید با توجه به تجربه شخصی هر فرد سنجیده شوند. تنها پس از آن، اگر ثابت شود این سخنان فرد را به سوی تجربه مستقیم حقیقت رهنمون می کنند باید همچون ابزاری مفید پذیرفته شوند.... این کلمات همانند قایقی که برای عبور از رودخانه مورد استفاده قرار می گیرد، پس از رسیدن به مقصد کنار گذاشته شود. پایبند بودن به کلمات، حتی کلمات خوب کتاب مقدس، در نهایت مانع تجربه مستقیم حقیقت، هدف مطلوب می شود."