یادداشت محمدرضا زاهدی

        آدمیزاد همینه دیگه. زندگیش بالا پایین داره. یه جاهایی زندگی مثل زاینده‌رود پرآبه و تو هم خوب داخلش شنا می‌کنی یه جاهایی هم مثل باتلاق خونی، مردابه و داخلش گیر می‌کنی. هنر اینه که بدونی جفتش بخشی از زندگیه و باید مراقب شناکردنت باشی.
جعفر مدرس صادقی نویسنده خیلی خوبیه. خوب بلده فضاسازی کنه. سعی میکنه کاراکترای زیادی خلق نکنه و همونایی که خلق‌کرده رو خوب بپزه و راحت ولشون نمی‌کنه.
من فقط با تکرار زیاد خواب‌دیدن کاراکتر اصلی حال نکردم. اواخر کتاب خستم کرد این موضوع. بقیش خوب بود.