یادداشت مریم مهدی زاده

        کاملا شبیه کتاب "سفری که پر ماجرا شد" (چاپ سال ۱۳۹۹) از همین انتشارات ولی با نویسنده ای متفاوت! آنقدر شبیه که وقتی می خواندیم صحنه های کتاب قبلی در نظرمان زنده می شد. شخصیت پسری بازیگوش از یک خانواده عرب ساکن در حجاز که یک حیوان هم در کنار اوست و ماجرا از زبان آن حیوان نقل می شود؛ در سفری که پر ماجرا شد یک بره این نقش را به عهده دارد و در بچه ای که نمی خواست آدم باشد یک بچه شتر و در هر دو بار طنز داستان را این حیوانات به دوش می کشند و هر دو هم یک ماجرای یکسان را روایت می کنند.
اگر سفری که پر ماجرا شد را خوانده باشید شاید مثل ما به ادامه دادن این کتاب بی رغبت باشید و برعکس.
نکته ی دیگری که در مورد این کتاب وجود دارد رده سنی پیشنهادی آن است، خود ناشر کتاب را مناسب سن ۶ تا ۹ سال می داند! و سایت های فروش کتاب و ناشرین دیگر مناسب سن نوجوان، در این میان اینکه مخاطب هم چه درکی از گروه سنی مورد نظر کتاب دارد، خودش بحث دیگریست. به نظرم چندان با گروه سنی ۸تا ۱۲ سال که ناشر برای سفری که پر ماجرا شد در نظر گرفته تفاوتی ندارد حتی تعداد صفحاتش هم کمتر است! نصف تعداد صفحات کتاب سفری که پر ماجرا شد.
اینکه در یک بازه سنی تقریبا یکسان دو کتاب با موضوع و سیر داستانی یکسان تولید شود چندان جالب به نظر نمی آید، سری کاری که نیست...(این نظر من است نه بحث ارزش گذاری مطلق برای این کار که خوب است یا بد، شاید در نظر افراد دیگری همین سری کاری ها در موضوع غدیر بسیار خوب هم باشد و هر دو کتاب را هم با هم بخوانند و لذت ببرند.)
نکته ی دیگر  در مورد زبان انتخابی برای بچه شتر است. بچه شتر به گونه ای عجیب صحبت می کند که به نظر می رسد قسمتی از بار طنز داستان ناشی از همین انتخاب زبان برای اوست ولی به نظرم این مدل زبان برای مخاطب دبستانی آسیب زاست. مخاطبی که خود در دبستان در حال یادگیری زبان و ادبیات فارسیست و تازه دارد دستور زبان می آموزد با مدل جدیدی رو به رو می شود که جای فعل و فاعلش به طرز عجیبی به هم ریخته، صفت و موصوفش جا به جا شده و ترکیباتی جدید به آن اضافه شده: "دوست دارمی که زیاد شد، سفر کسی نَفَهمَکی، سفر همه بِفَهمَکی، نقشه بکشی که داشت نمی مرد، روزی که یک عالمه ترین خاطره ها داشت جمع می شد، خبر خیلی تر از بیشتر مهم و ..." خلاقیت در کتاب کودک و نوجوان خیلی خوب است ولی خلاقیتی خارج از قاعده آسیب زا می شود.
امتیازم به کتاب به خاطر انتخاب موضوع بود و تصویرگری وگرنه که سیر داستان کپی بود و دیگر اشکالاتی که در بالا به آن اشاره کردم