یادداشت N_r_

        یک عاشقانه ی آرام 
به قلمِ نادر ابراهیمی ؛

من ترجیح میدم به جای یک عاشقانه ی آرام بنویسم یک زندگیِ آرامِ عاشقانه. 
جایی که عشق برایم پررنگ تر از زندگی باشد آرام نیست. 
شاید هم بهتر باشد بنویسم یک زندگیِ آرام با یک دوست و همراه... بله این یکی عالی می‌شود! 
همراه و هم مسیر بودن برایم خوشایند تر از همسر و معشوقه بودن است. 
زندگیِ نادر و همراهش عسل، خوشایند بود... تقابل و تضاد داشت ولی گذشت پوشاننده ی همه ی تضاد ها بود.
گذر از لحظه هایی که می‌توانست مخربِ احساس میان دو نفر باشد اما نشد... فرار از روزمرگی، آشتی با زندگی بدون برنامه که پر از تنوع و برنامه است! 
دوست داشتنی بود.
عشقشان در اوج بی منطقی منطق ساز بود.
 آرام زندگی کردن و سخن گفتن و تعامل داشتن....
زندگی چیزی نیست، در اوج پیچیده بودن ساده است و در اوج سادگی متنوع.
تنوعِ سالم که باعث استحکام میشود نه لغزش. 
 اگر به فرهنگ، هنر و زندگی خارج از روزمرگی علاقه مند هستید حتما به این کتاب سر بزنید😁