یادداشت ریحانه نوری

        
این کتاب روایت هایی از واقعیت در مواجهه با سوگ است که با دبیری مکرمه شوشتری و همکاری 11 نویسنده ایرانی نوشته شده است.
مهم ترین ویژگی این دو کتاب مواجه شدن با تجربیات گوناگون انسان هایی مشابه ماست. اینکه آنها چگونه با این سوگ کنار آمده اند و این سوگ برای هر شخص چه تعریفی داشته و چگونه خود را نشان داده است. اهمیت این روایت های شخصی در همان "آنی" است که شخص سوگوار در مقابل این غم به دست آورده و آن را با ما نیز به اشتراک گذاشته است. شاید بهترین تعبیر در خوانش این کتاب ها همین تجربه باشد که : «یکی از بهترین روش های کنار آمدن با سوگ یا کم کردن سنگینی که روی قلبت نشسته این است که تلاش کنی سوگ را تصعید کنی یعنی غم سخت و سنگین شده را به انرژی سیالی براای ادامه مسیر تبدیل کنی اما در نهایت هر کس باید به نسخه خودش برسد و این نسخه قطعا باید نتیجه اش عبور از سوگ باشد.» ( آن سوگ ،احسان قایدی: ص34)

این کتاب مشابه کتاب لنگر گاهی در شن روان نشر اطرافه.