یادداشت Zahra babazade
16 ساعت پیش

بسم الله الرحمن الرحیم🌱 کتاب زایو یکی از بهترین کتاب هایی بود که خوندم. در این کتاب فضای جذابی از ۱۶ سال آینده به تصویر کشیده شده بود؛ کاملا متناقض با تصوری که خیلی هایمان از آینده داریم. همراه تک تک شخصیت های داستان یک هفته زندگی کردم. به شوخی هایشان خندیدم و گاهی گریه کردم و ناامید شدم.... زایو نکات مثبت زیادی داشت مانند: (هشدار فاش شدن) *اشاره به موضوع فلسطین و نابودی اسرائیل.(از این لحاظ خیلی خوب بود یعنی بخشی از داستان کلا در فلسطین بود💝) * تهران بدون آلودگی و با خانه های بسیار جذاب🤩😅 * اکثر مردم در دنیا مسلمان شدند و انقلاب بزرگی در آمریکا شکل گرفت. * و به نظرم نقطه عطف کتاب خود شخصیت دکتر پارسا بود. مصمم در تصمیمات، دانشمند، و همه ی ویژگی هایی که نیاز بود تا از او یک چهره علمی ایرانی بسازد و در کنار اینها، خاکی کنار مردم و مهربان برای خانواده اش. توصیف خانواده دکتر پارسا کاملا ایرانی بود. یعنی اینطوری بود که خدمتکار خونه ربات بود ولی دکتر پارسا با آهنگ رادیو ورزش می کرد🫠🥲 و نکات مثبت دیگر... در کل موضوع کتاب ترکیب جالبی از خیال و واقعیت بود. منظورم اینه که یه بخشی از اتفاقات مثل نابودی اسرائیل رو ما قطعا اعتقاد داریم که اتفاق می افته. 🌹🌹🌹 و می رسیم به نکات منفی. متاسفانه کتاب توضیحات خیلی زیادی داشت. البته به نظرم یه بخشی ازش لازمه چون من به عنوان خواننده داستان باید بدونم این فضایی که نویسنده از آینده رسم کرده دقیقا چه شکلیه. اما کسانی که کتاب رو مطالعه کردند متوجه منظورم می شوند. واقعا خیلی با جزئیات بود و مقداری خسته کننده! ولی اتفاقات داستان این موضوع رو پوشش می داد. بحث بعدی که خیلی می زد توی ذوق آدم، و انصافا حیف شد کتاب به این خوبی، این بود که نویسنده در جملات و خصوصا دیالوگ ها از کلمات ادبی و محاوره ای با هم استفاده کرده بود! خب تمام شد. ولی یک انتقاد خیلی مهم ....واقعا اسم بچه های دکتر پارسا به هم نمی اومد😂 خیلی سر این موضوع حرص خوردم😮💨 انصافا جا نداشت ۲ امتیاز برای همین کم می کردم؟😅😅 قضاوت با شما : آرش ، مهدی، ایران... تشکر که متن بی معنی من را تا انتها مطالعه کردید🙏
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.