یادداشت ماه آفرید

میشه گفت برای منم اولین کتاب بلند و داستانی بود که خوندمش .
از کتابخونه کانون فکری پرورشی گرفتمش شاید ده سالم بود شاید هم نه سال؛  و لحظه ای که خوندمش انگار چشمام به یه دنیا بینهایت باز شده بود ،انگار تا قبل از اون یکی از حس هام مسدود بود و خودم هم ازش خبر نداشتم که همچین حسی  وجود داره .مثل یه کور مادر زاد که نمیدونه دیدن مناظر چه حسی داره. خوندن این کتاب هم برام مثل این بود که یه حس جدید به حواس پنج گانم اضافه بشه که تا قبل از این گمشده بود.
باعث شد که دنیا کتاب و تخیلات رو پیدا کنم ؛مثل آلیس بودم که توی سوراخ خرگوش افتاده و به سرزمین عجایب رفته و برای من اون خرگوش راهنما این کتاب بود .
اره این کتاب شاهکار نیست شاید بهش نزدیک هم نباشه ولی خرگوش راهنما من بود