یادداشت سیده زهرا رضایی

        می‌خواهم لهوف بخوانم اما دست و دلم می‌لرزد، ورقه‌هایش را که باز کنی صدایِ سُم کوبه‌های یک گله اسبِ عربیِ جنگیِ تازه نعل شده می‌پیچد توی‌سرت...
میثم مطیعی توی سرم زمزمه می‌کند:
چرا دارن اسبا رو نعل تازه می‌زنن
عرش خداست سینه ای که می‌خوان پامال کنن...

زهرا سادات"