یادداشت عطیه عیاردولابی

        در مورد خود کتاب و نویسنده‌اش چه گویم؟ گفتنی‌ها همه گفته شده. فقط تنها چیزی که می‌تونم اضافه کنم اینه که برخلاف تصوبر روی جلد، تصور من از شرلوک هومز و دکتر واتسن همون چهره‌های سریال قدیمیش بود که شبکه دو پخش می‌کرد و من همیشه پای ثابتش بودم. اصلا شرلوک فقط اون چهره یخی با اداهای خاص و تیک‌های ناگهانی جرمی برت.

اما بحث اصلی من سر عنوان کتابه. مژده دقیقی توضیح داده که به نظرش ترجمه کریم امامی از عنوان اصلی a study in scarlet بهترین ترجمه بوده و بهش دست نزده. اگر خانم دقیقی مثل آقای رضایی تو ترجمه‌ی غرور و تعصب می‌گفت این عنوان رو دست نزدم چون عنوان انتخابی مترجمین قبلی جاافتاده، برام قابل قبول‌تر بود.
من قبلا بارها این عنوان اتود در قرمز لاکی رو خونده بودم و هیچ‌وقت سردرنیاورده بودم منظورش چیه. خانم دقیقی در مقدمه خواننده رو به شرح و دلایل کریم امامی ارجاع داده. سوال اینه اگر این عنوان مفهوم بود چرا باید تو مقدمه به مطلبی روی اینترنت ارجاع داده بشه؟ چرا به جای تلاش برای توجیه این عبارت نامفهوم و حتی نادرست سعی نشده ترجمه‌ای اصولی ارائه بشه؟

کمترین ایرادی که میشه به این ترجمه عجیب گرفت اینه که قدیمیه. گویا دهه ۵۰ ترجمه شده، اونم با لحن و ادبیات قدیمی و غیرمتعارف کریم امامی که بیهوده کتاب رو سخت‌خوان می‌کنه. حالا که یه مجموعه کتاب مجدد ترجمه شده چرا نباید عنوانش رو تصحیح کرد؟
خلاصه اینکه بیخودی دور افراد هاله تقدس نپیچیم. تو شرایطی که روشنفکران خیلی راحت و باافتخار میگن خدا رو هم میشه نقد کرد، باور کنید نقد به کریم امامی به هیچ جای دنیا برنمی‌خوره.