یادداشت Sheida Hanafi

        تصور کن در دل بهاری آرام در ژاپن، وقتی شکوفه‌های ساکورا چون برفِ صورتی بر زمین می‌ریزند، پای تو به کتابخانه‌ای کوچک باز می‌شود. کتابدار آن‌جا، زنی مرموز با لبخندی آرام، از تو نمی‌پرسد "چه کتابی می‌خواهی"، بلکه می‌پرسد: "دنبال چه می‌گردی؟".
و این پرسش ساده، مثل نسیمی که میان شاخه‌های ساکورا می‌گذرد، درونت را تکان می‌دهد. چون می‌فهمی اینجا کتاب‌ها فقط قصه نیستند؛ نسخه‌هایی‌اند برای زخم‌های پنهان، چراغ‌هایی برای کوچه‌های تاریکِ دل.

کتاب «دنبال چی می‌گردی؟ در کتابخانه پیدا کن» از میچیکو آویاما، همان‌قدر آرام و شاعرانه است که قدم زدن زیر باران گلبرگ‌های گیلاس. هر صفحه‌اش تو را یاد چیزی می‌اندازد که شاید گم کرده‌ای: امید، دوستی، یا حتی خودت.