یادداشت حسنا

        به نام خدا

اگر بخوام کتاب رو توی چند کلمه توصیف کنم:  سطحی،احمقانه، تا حدی سرگرم کننده ، پر از روابط غیر منطقی،پر از کلیشه


احتمالا تا حالا براتون پیش اومده که یه کتاب رو با دهن باز و چشای گرد شده بخونید و به همه معرفی کنید و بگید عجب چیزی بود ولی یکم که میگذره از تموم شدن کتاب و به محتوا فکر میکنی حس میکنی چقدر کتاب پوچی بوده. ناتوان به نظر من یکی از همون کتاباست.


حین خوندن کتاب ،پیدین (دختر اصلی)رو تحسین میکنی شیفته کای (پسر اصلی)میشی و برای کیت (برادر کای)دل میسوزونی
تک تک صفحه های کتابو با ذوق میبلعی و با پایان بهت زده میشی و با خودت میگی چیشد که اینجوری شد.

یکم که از خوندنت میگذره و چند تا نظر منفی راجب کتاب میخونی و برای خودت تحلیلش میکنی میبینی چقدر احمقانه بوده
یکم که بیشتر فکر میکنی میبینی نفهمیدی چجوری و با چه استدلال و منطقی کای عاشق پیدین شد (اوه چه دختر جالبی ازم دزدی کرد تازه بهم فحشم میده. به به)
یا چیشد که کیت عاشق پیدین شد ( واو یه دختر جالب که به نظر میاد داداشم ازش خوشش میاد وقتش است که منم عاشقش بشم)

شخصیت ها  و روابط خیلی کلیشه ای بودن حداقل از نظر من 
فانتزی کتاب سطحی بود و  ایده اولیه کتاب حیف شده بود .  انگار یه لایه نازک فانتزی روی یه عاشقانه سطحی کلیشه ای کشیده بودن . 

هرچقدر هم از بدی ناتوان گفتم بازم انصاف حکم میکنه که اینم بگم که قلم نویسنده نسبتا جالب و پایان میخکوب کننده بود.فضا سازی هم جالب و نسبتا پر از جزئیات بود.

شاید اگر یکم پیش این یادداشتو مینوشتم نظرم خیلی فرق میکرد ولی در حال حاضر به نظرم اگر دنبال فقط سرگرم شدن با کتابین و کتاب جالب تر دیگه ای تو لیست ندارین سراغ ناتوان برین. نمیگم قرار نیست از خوندنش لذت ببرید ولی حداقل از نظر من  اونقدر که ترند شده اثر ارزشمندی نیست. با این وجود بازم انکار نمیکنم که کتاب سرگرم کننده و حداقل برای من حال خوب کن بود .


بازم میگم که این نظر منه و ممکنه شما دوستش داشته باشید و ازش خوشتون بیاد❤️