یادداشت زهرا زرین‌فر

        حقیقتا این که از فروردین تا شهریور خوندن این کتاب طول کشید نشون دهنده‌ی اینه مخاطب واقعی کتابم.
اهمال‌کاری یک ویژگی شخصیتی نیست یک رفتار است که گاهی آن را انجام می‌دهیم و گاهی در آن افراط می‌کنیم. اگر به خودمان بگوییم اهمال‌کار مثل آن است که به خودمان بگوییم بازنده اگر ما فکر کنیم که بازنده هستیم همانند بازنده‌ها رفتار می‌کنیم.
این کتاب از تکنیک‌های شناختی - رفتاری برای تغییر رفتارهای اهمال‌کارانه استفاده می‌کنه.
قدم اول پذیرش این هست که گاهی کارهایمان را به تعویق میندازیم پذیرش به معنای تسلیم نیست بلکه پذیرفتن ضعفه تا از احساس گناه کامل نبودن در امان باشیم این طوری راحت‌تر می‌تونیم تغییر کنیم.
بعد از پذیرش توی این کتاب یه سری راهکارهای میان بر برای تغییرات ساده می‌گه تا بعد عمیق‌تر بشه روی این که پشت پرده‌ی اهمال‌کاری ما چیست تا بتونیم مشکل اساسی و زیربنایی رو بشناسیم و کنترل کنیم.
شاید ما از مشکلات اجتناب می‌کنیم.
شاید آدم بی‌نظمی هستیم و مدیریت زمان خوبی نداریم
شاید به خودمون مرددیم و اعتماد به نفس پایینی داریم
شاید از اهمال‌کاری به عنوان یک رفتار غیرقاطع در روابطمون استفاده می‌کنیم
شاید رویکرد همه یا هیچی نسبت به کارها داریم
یا در آخر شاید فقط تنبلی رو دوست داریم و از تفریح کردن لذت می‌بریم.
ما هر کدوم از رویکردها(یا حتی چندتا ازین رویکردها) رو داشته باشیم می‌تونیم گام به گام و آهسته تغییر کنیم. البته که تغییر کردن سخته مخصوصا زمانی که تو دوره‌های پراسترس هستیم ولی باید همیشه به مسیرمون برگردیم و این رو بدونیم که یک شبه نمی‌شه اهمال‌کاری رو کنار گذاشت مخصوصا اگر برامون خیلی مواقع کارساز هم بوده باشه.