یادداشت آیه غلامی

        نوع داستان پردازی، شخصیت سازی و سیر تاریخی داستان، قابل تامل و جالب است، روند کلی داستان مخاطب را تا انتها به دنبال خود میکشد اما، قلم خاص اقای امیرخانی، باعث میشود، مخاطب رضایت خوبی از کلیت کتاب نداشته باشد بلکه با واژه غافلگیری از کلیت داستان از ان یاد کند، ماجرای خاص عاشقانه ای در کلیت داستان نیست، عناصر جانبی ماجرا ان را پرکشش تر کرده است. در یک‌ نتیجه گیری کلی، نگرانم بخاطر اسم نویسنده بنظر برسد، داستان هم جذاب است!!!