یادداشت سید صالح ادراکی

                در کشوری زندگی می‌کنیم که کتابتان هر چند بد، لااقل می‌توانید با کمک نشر فاخر! چشمه چاپش کنید.
نشر چشمه، شبیه ضایعات جمع کنی شده که در کوچه و خیابان ها می‌چرخد و هر چه جنس به درد نخور و دور ریختنی ست را جمع کرده و با بزک کردن به مخاطب ناآگاه قالب می‌کند.
البته این‌ جمله که هيچ کتابی نیست مگر حداقل یک نکته داشته باشد، در مورد این کتاب هم صدق می‌کند.
تنها خوبی اين کتاب این است که اگر روزی از شما سؤال شد بدترین کتابی که خوانده اید چه بوده، می‌توانید با خیال راحت از این کتاب یاد کنید.
مشخص نیست چه کسانی از نویسندگانی که درک درستی از دفاع مقدس و جنگ و میهن پرستی ندارند درخواست نوشتن کتاب در مورد جنگ و دفاع دارند.
یکی پنداشتن دفاع مقدس ما و جنگ های خانمان سوز در سایر نقاط دنیا، نویسنده را یه این باور غلط رسانده که جنگ جنگ است و چیزی به نام جنگ خوب یا دفاع معنا ندارد.
شاید اگر جنگ را ما آغاز کرده بودیم میشد تا حدی به امثال خانم نویسنده حق داد ولی باید از امثال خانم مرعشی پرسید وقتی ۴٨ کشور به دیوانه ای به نام صدام کمک تسلیحاتی و نظامی کرده اند که ایران را اشغال کند، مردان و زنان غیور می‌بایست تماشاگر باشند؟ چون‌ جنگ و کشتار بد است؟

تکیه بر سیاهی های جنگ و فقط کشتار و ویرانی را دیدن، آن هم نه از زاویه دفاع که از زاویه جنگ، کاری ست که نویسنده به خوبی از پس آن برآمده است.
در یک کلام، در توصیف هرس می‌توان گفت :
آنچه بدها همه دارند، هرس یکجا دارد. 
        
(0/1000)

نظرات

چه تندروی‌ای، چه بی‌انصافی‌ای!
راستی‌راستی شما بدترین کتابی که خوانده‌اید هرس بوده؟!
نویسنده کجای کتاب گفته که «مردان و زنان غیور می‌بایست تماشاگر می‌باشند»؟ 
همین را نشان بدهید لطفاً کفایت می‌کند.
2
سلام و درود
در اینکه حق دارم این‌ کتاب‌ رو به عنوان بدترین کتابی که خوندم معرفی کنم، احتمالا بحثی نباشه.
برداشت من از این کتاب اینه که :
جنگی شروع شد، زندگی مردم رو دستخوش تغییرات زیادی کرد. جگرگوشه ها پر پر شدن و مادر قصه از شدت غم و غصه ناشی از پیامدهای جنگ سر به کوه و بیابون میذاره.
خب
اینکه شمای نویسنده، دفاع رو برابر جنگ بدونی( اگر نویسنده بخواد از زبان یه مادر عراقی بنویسه، شاید این کتاب با کمی اغماض کتاب خوبی باشه) و همون پیامدهای منفی جنگ رو برا دفاع فرض کنی یعنی نه میدونی جنگ چیه نه میدونی دفاع کدومه.
به خاک ما حمله شد
یا باید دفاع میکردیم که دفاع کردیم
یا تماشاگر می‌بودیم که نبودیم
حالت سومی هم داره؟
برداشت من از این کتاب مورد دوم بود  
بله، بله.

ولی نویسنده هیچ‌جا نمی‌گه باید چی کار کرد. فقط می‌گه جنگ همچین ویرانی‌هایی داشته. جنگ همچین بلای خانمان‌سوزی بوده. و نوال این‌قدری دردمند هست که حتی برای زندگی خودش هم نمی‌تونه کاری بکنه، چه برسه به این‌که بخواد توصیه کنه همه باید چی کار می‌کردن. 
تکه‌های کوتاهی هست که دفاع رو هم «بی‌اثر» می‌دونه. دفاع رو قهرمانانه نمی‌بینه. ولی هیچ کجا هم نمی‌گه که نباید دفاع می‌کردیم... و اتفاقاً من جایی رو ندیدم که مثلاً بگه ما چون دفاع کردیم، بدبخت شدیم! می‌گه بدبختی ما به‌خاطر «جنگ‌زدگی» ماست...
@s.s.ed1357 
خب سیاه نمایی یعنی همین که از جنگ فقط کشتار و ویرانی رو ببینید.