یادداشت صابر کرباسچی

        مطالبی که می خواهم دانش آموزان  یاد بگیرند در واقع پاسخ به یک سوال است.
به خودی خود، پاسخ تقریباً هرگز جالب نیست. اما اگر سوال را بدانید، پاسخ ممکن است بسیارجالب باشد. پس روشن کردن سوال بسیار مهم است. ما معلم ها بسیار متمرکز بر جواب هستیم و برای فهم و اطمینان از درک سوال برای بچه ها، وقت کافی نمی گذاریم.
به نظر حرف های عمومی و بدیهی می آید ولی اگر مقدماتش را در فصل۳ کتاب بخوانی به بند بالا جور دیگری نگاه می کنی.

اصل یادداشت هایم و به نوعی نکات مهم کتاب را می توانید در گزارش پیشرفت‌هایم بخوانید که دقیق و نسبتاً مفصل می نویسم.
............................................
امروز ۳ تیر ۱۴۰۴ کتاب را تمام کردم. همانطور که گفته بودم خلاصه های خوبی از فصول کتاب در بخش گزارش پیشرفت ها نوشتم. اینجا می‌خواهم  یک جمع بندی با توجه به صفحات پایانی کتاب ارائه دهم: 
کل متن کتاب روی پاسخ این سوال سوار است که چگونه یک معلم می‌تواند همراهی دانش‌آموزانش را در مسیر یادگیری به حداکثر برساند؟
برای اطمینان از همراهی دانش‌آموزان باید آنها را علاقه‌مند کنید؛ برای اطمینان از علاقه آنها باید واکنش های آنها را پیش‌بینی کنید؛ و برای پیش‌بینی واکنش ها باید آنها را بشناسید، یعنی شخصیت، سلائق، تعصبات و دانش زمینه‌ای او را بشناسید.
شاید این جمله خلاصه منصفانه کتاب باشد:"دانش‌آموزان خود را بشناسید". 
البته این خلاصه شبیه پند های روانشناسی مادربزرگانه است. نویسنده با جزئی شدن در ۹ اصل شناختی، سعی کرده است به شفافیت و درک بهتر موضوع کمک کند. این ۹ اصل در صفحات پایانی کتاب به شکل یک جدول همراه با دانش مورد نیاز برای به کار گیری آنها و مهمترین کاربرد هر کدام پرداخته است.