یادداشت شکیلا دلیر
1403/12/5
نکته جالب راجع به هر ۴ نمایشنامه عدم پایان آن بود . نمایشنامه در ذهن خواننده ادامه پیدا میکرد. مخاطب بعد از پایان نمایشنامه نمی دانست این پیروزی شهوت بود یا منطق و در ضیافت طاعون این اسم معرکه من حتی قادر به تشخیص منطق و احساس نشدم آیا این منطق بود که چهره احساسی گرفته بود یا برعکس . جستار مترجم در باب ضیافت طاعون بسیار ارزنده بود .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.