یادداشت زهرا تدین

        خب من برای آشنایی با قلم آنا گاوالدا خوندمش و به همین خاطر از خوندنش پشیمون نیستم، اما قطعا کتابی نیست که بخوام به کسی توصیه‌ش کنم.
مثل هر مجموعه داستان دیگه‌ای، از بعضی داستاناش خوشم اومد و از بعضی‌هاش نه، اما در مورد قلم خانم گاوالدا، باید بگم به نظرم دلیل محبوبیتش در زمان خودش، سبک منحصر به فردش بوده، این‌که آنا، راحت و بی‌حاشیه، صاف و پوست‌کنده حرفشو می‌زده. قلمش اهل توصیفات زیاد و فلسفه‌بافی و آب و تاب دادن مطلب نیست. اما به نظرم برای ارتباط گرفتن با داستا‌ناش، همزاد/ذات‌پنداری 
نیازه. هر داستانش که به نحوی بتونید ارتباطی بین شخصیت اصلی‌اش و خودتون پیدا کنید، براتون خوشایند خواهد بود و هر کدوم که نتونید، به نظرتون مسخره خواهد اومد. دیگه این‌که تک و توک جملات جالب برای بریده منتشر کردن هم داره، اما زیاد نه!