یادداشت عبدالله گیوه چی
1403/6/14
طنز داستانها به خوبی چاچاچا شدهاند 😅 در این کتاب از بیشتر تکنیکهای طنز استفاده شده و به نظرم الگوی خوبی برای نگارش داستانهای طنز برای کودکان است. داستان ماستمالی: داستانی که در ظاهرش شیر با تغییر اسم خود، هویت شکارچی بودنش را ماستمالی میکند. ولی در باطن، این داستان نقد اجتماعی به ماستمالی ادارات دولتی در برگزاری مراسمهای فرهنگی را دل خود جا داده. در روزگاری که ... : طنز تلخی بود که من را عمیقا به فکر واداشت. خانوادهای که برای عقب نماندن از دنیای مدرن، سرمایهی زندگی خود، یعنی خَرشان را میفروشند تا تلویزیون بخرند. اما چیزی که گیرشان میآید این است که همان خَر را در تلویزیون میبینند. شاید در ظاهر، صاحب خر با فروختن خَرش به دلال زیان کرده و ما در داستان دلال را آدم بیانصافی میبینیم ولی در اصل این جریان افسارگسیختهی تکنولوژیست که دلال اصلیست. زندگیهایمان را میگیرد و به جایش یک زندگی بزک شده تحویلمان میدهد تا در آرزوی رسیدن به آن، باز هم زندگیهایمان را بگیرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.