یادداشت علیرضا پورنفیسی

        وضعیت بی‌عاری همه‌چیزش زشت است. نویسنده تصویری برای مردم جنوب سرزنیم ترسیم می‌کند  که دلت می‌خواهی مثل همان مردم شریف یقه‌اش را بگیری و حالیش کنی که نگاهش درست نیست. کتاب را نصفه نیمه رهایش کردم از بس توهین آمیز بود. از نظر نویسنده این مردم همه چیزِ زندگی‌شان در زیر شکم‌شان خلاصه می‌شود. شهوتی که در چند جای کتاب هم بی پرده به آن پرداخته می‌شود. اگر کتاب را انتشاراتی جز شهرستان ادب منتشر می‌کرد حتما ممیزی می‌خورد یا اگر موضوعی دیگر و حال و هوای آپارتمانی ولی با این ادبیات داشت هرگز اجازه انتشار نمی‌یافت. با نخواندن این کتاب خودتان را در وضعیت بی‌عاری قرار ندهید...