یادداشت میلاد هادیان

        در پس داستان معماییِ جالب و عاشقانه ای نه چندان جالب که در ظاهر پیش برنده ی ماجرا است، تفکر عمیقی است که به موضوعات مختلفی می پردازد، از جمله کشمکش هایی  که در گذر از سبک نقاشی مینیاتور به نقاشی واقع گرا رخ داد، تعصباتی که هم چنان در هنر وجود دارد. 
به راستی کدام دیدگاه هنری درست تر است؟
چه کسی می تواند با قاطعیت جواب دهد؟
اصولاً چرا باید درست و نادرست درباره ی هنر وجود داشته باشد؟
و یا آیا امضای شخصی ونگوگ که در آثارش به وضوح نمایان است، خوب است یا بد؟