یادداشت ‫حامد حمایت کار

        بعضی از فیلم ها را که نگاه می‌کنیم چنان درگیر داستان فیلم می‌شویم که همراه با بازیگر فیلم به صورت ناخودآگاه واکنش هایی نشان می‌دهیم .با ترسهایش می ترسیم ، با درد هایش درد می کشیم. با خنده هایش می‌خندیم. پیرمرد و دریا آنچنان تصویر سازی دقیق و منظم و به اندازه ای دارد که در هنگام مطالعه تمامی تصاویر آن به صورت کاملا شفاف جلوی چشمانتان قرار می‌گیرد و شما را به واکنش وادار می‌کند.
تلاش نمی‌کند چیزی را به خورد شما دهد اما از سادگی زندگی یک انسان و چالش‌هایش با خودش تصاویر استثنایی خلق می‌کند.
هر چند خیلی دوست داشتم ترجمه نجف دریابندری را بخوانم و شاید در آینده هم بخوانم. توضیحات احمد کسائی‌پور درباره اینکه چرا بعد از ترجمه دریابندری  اقدام به این ترجمه کرده است را پسندیدم.