چند صفحه بشتر نتوانستم بخوانم.
 برایم رخوت آور بود،یک جورایی جانم به لب رسید تا اصل داستان آغاز شود از بس روایت آهسته ای داشت؛ آنقدر آهسته که دیگر نتوانستم خودم را مجاب کنم به خواندن ادامه دهم تا غصه درست و حسابی آغاز شود و کنجکاوم کند که تا پایان ادامه اش دهم. 
اما با این همه، هنرِادبی نویسنده را دوست داشتم.