یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        کتاب حاضر از سوتلانا الکسیویچ اولین نویسنده ی زن تاریخ است که برای نوشته هایش در ژانر مستندنگاری جایزه ی نوبل گرفته است. این اثر امروزه به عنوان یکی از مشهورترین کتابها با موضوع جنگ شناخته می‌شود. داستان در مورد زنان روسی است که در جنگ جهانی دوم به جبهه نبرد رفتند. معمولا هروقت در مورد حضور زنان در جنگ صحبت می شود به یاد پرستاران و امدادگران می افتیم اما این کتاب در مورد زنانی است که اسلحه به دست گرفتند و هم پای مردان در جبهه های نبرد جنگیدند و به عنوان فرمانده و تک تیرانداز در خط مقدم مبارزه کردند. آلکسیویچ در این کتاب روایتگر روزگار پرفراز و نشیب زنان جنگ است زنانی که در اتحاد جماهیر شوروی در جنگ جهانی دوم جنگیدند و حالا بعد از سالها از کابوس ها و تنهایی هایشان می گویند. این اثر با گفتن تلخی های جنگ شما را غم زده و ناراحت می‌کند. چگونه ممکن است یک زن با وجود احساسات لطیفش به میدان جنگ برود و تمام صحنه های جنگ را ببیند و دوباره به زندگی زنانه اش برگردد. اما باید به شما بگویم این کتاب سراسر غم نیست. مگر می شود جنس مونث جایی حضور داشته باشد و خبری از عشق و فداکاری و زیبایی نباشد.