یادداشت

        واقعیتش اینکه از همون اول که شروع به خوندن زندگی‌نامه ی فرهاد کردم دفعات زیادی یاد کتاب «تیستوی سبز انگشتی» افتادم.
انسان هایی در این دنیای غریب متولد میشن، که به احتمال زیاد خودشون هم از اول میدونستن که خیلی زیاد موندگار نیستند. افرادی که زمان کمی دارند ولی میدونن در همین زمان کم چه چیزی رو به یادگار بذارند و چگونه زندگی کنند.
فرهاد برای ما صداش رو به یادگار گذاشت و آقای کهندل هم بهمون نشون داد فرهاد واقعی، فرهاد مهراد چه کسی بود.