یادداشت نرگس کلانتر

هوشمندان سیاره ی اوراک: مجموعه ی دو جلدی
        از اون کتابایی بود که هر کسی باید یک بار بخونتش حتی اگه نتونه ارتباط بگیره و یا هرچی.
از حجم احساسانتی که انتقال می داد به شخصه خوشم اومد.
و همین طور از شخصیت انلیل (البته که اولش فکر می کردم مؤنثه😑)
 یک سری ایراداتی که همش ذهنمو مشغول می کرد که البته شاید بخواطر تفکرات عجیبه خودمه.
مثلا داشتم فکر می کردم که چطور فارسی حرف می زدند؟ یک سری اینجور ایرادات که خیلی به چشمم اومد. که البته خیلی اهمیتی نداره.
کمی هم کمبود اوج داستان توی چشم بود.
در کل کتاب قشنگی بود که احساسات رو خیلی زیبا به تصویر می کشید.
      
3

3

(0/1000)

نظرات

بخونمش ؟ تعریفش رو زیاد شنیدم
1

1

آره واقعــا
البته یکم حوصله می خواد 

0