یادداشت dream.m

        این رمان برای من ۲/۵ بود، جایی دقیقا در میانه.
از نثر آقای دولت آبادی لذت میبرم و حتی آشفتگی های اون رو دوست دارم اما نمی‌پرسم‌ش. داستان هم که مربوط به آخرین روزهای زندگی صادق هدایت بود از زبان سایه‌ش. این ایده رو هم دوست داشتم و چون هدایت رو دوست داشتم، داستان برام جذاب تر شده بود.
اما از اینکه خیلی جاها نویسنده ایدئولوژی خودش رو در دهان راوی جا داده بود و از بالای منبر رفتن هاش اصلا خوشم نیومد، کلا از اینقدر رو بودن در داستان خوشم نمیاد. 
و اینطور بود که داستان برام متوسط بود.