یادداشت z.khatib

        از مجموعه جذاب علوم ترسناک. مجموعه‌ای که داستان‌وار و به همراه طنز و کاریکاتور علوم را به کودکان و نوجوانان انتقال می‌دهد. 
این جلدش درباره نظریه تکامل داروین است. 
و من را به این وادار می‌کند که فکر کنم دانشمندان علوم طبیعی، قطعا اول داستان پردازان خوبی بوده‌اند. انگار برای هر سوراخ و ابهامی که بوده، یک داستان قابل قبول ساخته‌اند. داستانی که ثابت کند طبیعت خودش، راه خودش را از بین سختی‌ها پیدا می‌کند و پیش می‌رود. روز به روز هم پیچیده‌تر و هوشمند‌تر می‌شود، بدون اینکه نیاز به خالق و قادر متعالی داشته باشد!
 اینکه چقدر جهان بینی هر فرهنگی حتی بر تولید علمش هم تاثیر می‌گذارد کاملا مشهود است. 
توی کاریکاتورهای کتاب هم دین را (البته با محوریت کشیش‌های مسیحی) در مقابل علم به سخره می‌گیرد. 
برای آشنا شدن با نظریه تکامل (نه یادگرفتن یک علم سودمند) خوب است. (گرچه حالا که آشنا شده‌ام به خاطر تفاوت فلسفی و زیربنایی با صاحبان نظریه، دچار ابهاماتی شده‌ام که دوست دارم نظریات مخالف را هم بخوانم، و دلیل علمی یا عقلی مخالفت را هم بیشتر بدانم. اما به قولی، ما که عکس اجدادمان را دیده ایم و آدم بوده‌اند، اجداد این نظریه پرداز‌های خارجی را نمی‌دانم :/)