یادداشت زهرا ساعدی

        من هیچ‌وقت آدم شعر نبودم. من آدم رمان بودم. شعر؟ هر وقت که دلم بگیرد و دنبال تصویر باشم. و خب الان از همان وقت‌هاست. شعر خوب از نظر من شعری است که بتوانم تصویرش را در ذهنم بیاورم. و رنگ‌های رفته دنیا تا حد زیادی قابل تصویرسازی است.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.