یادداشت هستی (هکاته)

        بالاخره حومه‌ی سکوت به پایان رسید.کتاب عجیبی بود درحالی که از خوندنش حس خوبی داشتم و لذت می‌بردم در همون حالت اذیت می‌شدم و می‌گفتم چرا داستان اصلی شروع نمیشه یا چرا هیجانی به داستان نمیاد. وقتی به اواسط کتاب رسیدم تصمیم گرفتم همین جلد رو تموم کنم و دیگه ادامه ندم این مجموعه رو ولی یه پایان به شدت باز و عجیبی داشت انگار این جلد همش یه مقدمه بوده و داستان اصلی قراره از جلد دوم شروع بشه. پس تصمیم بر این شد که این مجموعه رو ادامه بدم چون بشدت آدم کنجکاوی ام و با این پایان واقعاااا نمیشه.
و سخن آخر، با اینکه این کتاب رو اولین بار بود می‌خوندم حس می‌کردم قبلا خوندمش و بعضی از قسمت هاش انگاری تقلید یا هرچی که بهش می‌گید از کتابای دیگه بود.

ممکنه اسپویل باشه:
آخر داستان که بگم نویسنده تفنگ به دست شد و همه ی شخصیت های مورد علاقم رو در عرض چند ثانیه به اون دنیا فرستاد:(((