یادداشت کرم کتاب

        ***از سخن گفتن از اخلاق برای ارتقای جایگاه خود استفاده نکنید***

حرف کتاب به طول کلی اینه: اخلاق با وجود همه ی خوبی هاش می تونه به ابزاری تبدیل بشه برای جلب توجه و کسب اعتبار در جامعه یا ابزاری برای کسب مقبولیت در  گروهی که دوست داریم بهش تعلق داشته باشیم.

ما می تونیم با تهمت زدن به دیگران، کوچیک کردنشون، افراط در شدت بیان ارزش های اخلاقی مون، هم نظر شدن با دیگران با وجود اینکه  موافق اون نظر نیستیم و ابراز خشم های نابه جا و ریاکارانه از اخلاق سو استفاده کنیم تا برای خودمون اعتبار بخریم.

 این سواستفاده ی از اخلاق می تونه در نهایت باعث بی اعتمادی جامعه نسبت به اخلاق و لوث کردن صحبت کردن از اخلاق بشه و در نهایت به خاطر دروغ و بی اعتمادی که ایجاد کرده، باعث بی احترامی نسبت به افراد جامعه بشه.

برای کاهش خودنمایی در جامعه چه کار می تونیم بکنیم؟

 -خودنمایی رو بشناسیم.

 -سعی کنیم بروزش در خودمون رو کنترل کنیم و از موقعیت هایی که باعث خودنمایی میشن دوری کنیم.

- رسوا کردن و متهم کردن خودنما ها در ملا عام جواب نمیده و اثرات منفیش بیشتره. به جاش سعی کنیم خودنمایی   رو به عنوان یک هنجار منفی در جامعه معرفی کنیم و  از تایید و پاداش دادن به و بازنشر کردن رفتار های حاوی خودنمایی خودداری کنیم تا خودنما ها بدونن این رفتار خریدار و مقبولیت اجتماعی نداره.

***
همون طور که در یکی دیگه از یادداشت ها هم بود بعضی قسمت ها تکرار چیزهایی که خودمون هم می دونیم اما مزیت کتاب اینه که به ما برای بیان چیزی که آزارمون می داده، واژه به دستمون میده و حالا می تونیم تعریفش کنیم و ازش صحبت کنیم. 

برای من کمی یادآور کتاب تله ی نصیحت از نشر آریانا قلم بود. 


خوندنش رو توصیه می کنم.