یادداشت آروشا دهقان

        من این کتاب رو خواندم چون قراره مجموعه‌ی پارسیان و من رو به یک پسر بچه ی دوازده ساله هدیه بدم و می‌خواستم بررسیش کنم. سعی کردم امتیازی هم که میدم از دید یک بچه تو همون رنج سنی باشه.

اما نظرم درباره‌ی کتاب:
داستان جالبی داره و فکر می‌کنم برای سن هشت تا پانزده سال مناسب باشه. البته اگر شاهنامه نخوانده باشید و داستان فریدون و ضحاک رو ندونید و ژانر فانتزی رو بپسندید ممکنه تا بیست و دو-سه سالگی هم جواب بده اما اگر داستان رو می‌دونید چندان شگفت‌زده‌تون نمی‌کنه چون قلم و نوع نوشتارش خیلی ساده‌تر از این سنه و یک سری ایرادات داستانی هم داره که قطعا تو رنج بیست بیشتر از دوره‌ی نوجوانی به چشم خواننده میاد. اگر داستان‌های شاهنامه رو بدونید هم متوجه اختلاف بعضی قسمت‌ها با داستان اصلی میشید که ممکنه از جذابیت کتاب کم کنه. (مثلا این که فرزندان فریدون از دختران جمشید هستند ولی در کتاب، این طور نیست.)

در مجموع از نگاه من این کتاب برای کسی که اوایل نوجوانی هست و قراره تازه با بعضی از داستان‌های شاهنامه و اساطیر ایران آشنا بشه گزینه‌ی بسیار مناسب و جذابیه.
اگر پدر و مادر هستید و این کتاب رو در اختیار فرزندتون میذارید حواستون باشه که صحنه‌ی اره کردن جمشید یا کشته شدن ماننا به دست روزبانان و مرگ مادر اردشیر ممکنه برای فرزندتون ترسناک یا نامناسب باشه پس حتما روی خوانش کتاب نظارت کنید.

پی نوشت:
این کتاب در کنار انیمیشن آخرین داستان میتونن گزینه‌های خوبی برای آشنایی بچه های هشت تا پانزده سال با شاهنامه باشند. داستان اون انیمیشن هم مربوط به ضحاک و فریدونه و البته اختلافاتی با اصل شاهنامه داره.