یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

        هیاهوی بسیار برای هیچ...

یک کمدی خیلی خیلی خیلی سیاه !

یادداشتم رو با ۲ عنوان نمایشنامه شروع کردم. اولی اثری از شکسپیر بزرگ و دومی وام گرفته از اثر فرزند خلفش ، مارتین مک دونا. 
مک دونا رو دیگه می‌شناسیم.  مخصوصا ما اهالی هامارتیا خیلی باهاش حال می کنیم و از آثارش لذت می‌بریم. این ششمین اثری بود که ازش خوندیم و دومین نمایشنامه از سه گانه جزایر آران . 

داستان درباره کشته شدن یک گربه ست. همینقد پوچ و مسخره و دم دستی . اما هنر مک دونا این داستان رو تبدیل به یک شاهکار کرده. 
داستان از همون لحظات اول شما رو کنجکاو میکنه و خبر از یک حادثه شوم میده. حادثه ای که تبدیل به یکی از خونین ترین اتفاق های اون جزیره میشه. خونی که دیگه تبدیل به امضای مارتین مک دونا شده. 
شخصیت پردازی و فضا سازی به بهترین شکل انجام شده و وای از این پایان...

پایانی عبث تر ، پوچ تر و بیهوده تر از این سراغ ندارم... حتی پوچ تر از انتظار برای گودو...

این نمونه والای یک کمدی سیاه و پوچ و ابزورد و گروتسکه... همه اینا رو داره ...
این پایان ، آدمو یاد بقیه ابزوردیست ها میندازه. یاد بکت ، یونسکو ، آلبی ، پینتر ، آداموف و...

ستوان آینیشمور ، فرزند در انتظار گودو و آخر بازیه... همه این جنجال ها بر سر هیچ و پوچ بود...

این قطعا یکی از بهترین آثار نمایشی قرن بیست و یکمه و یکی از بهترین آثار نویسنده پر آوازه ش.
توصیه میکنم حتما این نمایشنامه رو بخونید و لذت ببرید ، البته اگر با خشونت مشکلی ندارید.

و اما سومین اثر این سه گانه که به صورت نمایشنامه چاپ نشده و فیلمی در سال ۲۰۲۲ توسط خود مک دونا کارگردانی و ساخته شده ، فیلمی یه تحت عنوان " بنشی های آینیشرین". 
به شخصه اولین فیلمی بود که از مک دونا دیدم و با اینکه خالی از ایراد نبود اما به صورت کلی رنگ و بوی سایر آثار نمایشی مک دونا رو داشت. شاید با دیدن این فیلم کمی بیشتر به تصویر سازی مون از حال و هوای آثار مک دونا کمک بکنه. 
داستان فیلم در مورد دو دوسته که یکی شون تصمیم میگیره این دوستی رو پایان بده ...
فیلم پر از حس های گوناگون و مختلفه. تنهایی رو به خوبی برامون تبدیل به مسئله میکنه و ما این تنهایی کاراکترها رو با تمام وجود حسش می کنیم. 
در کل ، این سه گانه هم مثل سه گانه لی نین جالب و خوندنی و جذاب بود. 

امیدوارم شما هم به ما در هامارتیا بپیوندید تا همراه هم باز هم به سراغ مارتین مک دونا بیایم.