یادداشت روژان صادقی

        سه سال پیش وقتی برای اولین بار این کتابو خوندم و وقتی آخرین صفحه کتاب رو ورق زدم انقدر تو فضای جادویی کتاب غرق شده بودم که منی که به هیچ وجه کتاب به کسی قرض نمیدم دادمش به یکی از دوستام تا اونم مثل من از جادوی این کتاب سرمست بشه.
پارسال برای بار دوم کتاب و قرض دادم به دوستی که داشت از ایران میرفت و وقتی کتاب و یه روزه تموم کرد بهم مسیج داد و شروع کردیم به حرف زدن راجع به کتاب. اونقدری که هوس کردم دوباره بخونمش. 
ویژگی این کتاب دقیقا همین جادویی بودنشه. تک به تک جمله ها حال دیگه ای دارن و  از اولین صفحه متوجه میشید که با یه کتاب معمولی مواجه نیستید. اونقدری خوبه که ریویو نوشتن واسش و سخت میکنه واسه همین تنها کاری که میتونم بکنم قرض دادن مکرر این کتاب به آدمای دوست داشتنی زندگیمه تا با هم دیگه غرق حس جادویی کلماتش بشیم.