یادداشت پارمیدا

پارمیدا

1401/10/11

بارون درخت نشین
        کافیه روحیه‌ی عصیان داشته باشی تا بعد از خوندنش هر وقت به درخت نگاه می‌کنی (و به زندگیت) بخوای بارون باشی.
شاید یاد ماهی‌سیاه کوچولو، جاناتان مرغ دریایی یا کتاب‌هایی مثل این‌ها بیفتید. اما عنصر عصیان در این کتاب خیلی بیشتره. عصیان به صرف عصیان.
      
47

25

(0/1000)

نظرات

روحیه عصیان جالب بود 
اگر روحیه عصیان داشته باشید حتما ذائقه فلسفی تون هم پست مدرن میشه
2

0

ممنون از نظرتون🌱
موافقم که «نظریه‌پردازیِ» عصیان بیشتر کار پست‌مدرن‌هاست ولی تاریخ تفکر با عصیان گره خورده. از سقراط تا برسیم به ماکیاولی و اسپینوزا و کانت و لاک تا مارکس و نیچه و دلوز و ... . «تفکر» اساساً بی‌عصیان ممکن نمی‌شه، حالا با درجات مختلف و نسبت به چیزهای مختلف. اما به هر ترتیب تفکرِ مؤسسانه پیشاپیش عصیانگره.
در نتیجه اینکه نه :) همین روحیه‌ی عصیان قالب‌ها رو پس می‌زنه و تو محدودیت مکاتب و نحله‌‌ها نمی‌گنجه. 

0

سلامت باشید 
بله حرفتون درسته ،با نگاه توماس کوهن در ساختارهای انقلاب علمی ،هر علم جدیدی که تولید میشه یک شیفت پارادیم انجام میشه و این شیفت پارادایم لازمه اش عصیان است .من خودم هم به لحاظ روحیه ای و هم به لحاظ تئوریک عصیان را بیشتر می پسندد ،اصلا زمانه ما اینطور می پسندد زمانه پسامدرن ،زمانه عصیان در فرم و محتوا است ....اما خیلی هستند که از این منظری که من و شما می نگریم نگاه نمی کنند.تفکرات سلب ارسطویی ،تفکرات مثلی افلاطونی و ....اینها را پس می زند  
 @Mida 

0