یادداشت فاطمه مجاب

        امسال تصمیم گرفتم بین کتاب خوندن‌هام داستان کوتاه رو بیشتر جا بدم و «پرسه‌گرد» اولین مجموعه داستان کوتاه ۱۴۰۲ بود. یه وقتی با جستجوی کلمه‌ی «پرسه» پیداش کرده بودم و کنجکاو بودم ببینم داستان‌هاش درباره‌ی چی‌ان.
این کتاب شامل ۱۹ داستان کوتاهه،‌ داستان‌هایی که یه سری فضا و مدل شخصیت‌ها و عناصر تو بیشترشون تکرار می‌شن. تنهایی و ملال شخصیت‌ها، فضای شلوغ و متشنج انقلابی شهر، بی‌خوابی و کابوس یا خواب‌های تودرتو، پرسه زدن در خیابان‌ها، برف، مرگ و قتل، سیگار و الکل از جمله این عناصر هستن. این شباهت‌ها و این فضاهای تکراری گاهی خسته کننده می‌شدن و می‌دیدم خود داستان برای من چیزی نداره. اما بعضی داستان‌ها هم برام جالب بودن، مخصوصا اون‌‌هایی که از بچگی شخصیت‌ها شروع می‌شد و ادامه پیدا می‌کرد یا آدما تو بزرگسالی و تنهایی‌شون یاد کودکی میفتادن یا درباره‌ی رفاقت‌های قدیمی بودن.
فضای بعضی داستان‌ها هم عجیب و غیرواقعی بود. از بعضیا خوشم اومد ولی تو بعضیا هم سر و ته داستان برام مشخص نبود یا یهو یه اتفاق خارج از منطق داستان میفتاد. حالا شایدم من نمی‌فهمیدم.
نمی‌دونستم به کتاب ۲ امتیاز بدم یا ۳ تا. در مجموع برام تبدیل به کتاب محبوبی نشد اما خب یه سری داستان‌هاشو هم دوست داشتم.