یادداشت رضا صادقیان

شب های روشن
        شبِ عاشقانِ بیدل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اولِ شب درِ صبح باز باشد
نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم
که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد
دگرش چو بازبینی، غمِ دل مگوی سعدی
که شبِ وصال کوتاه و سخن دراز باشد.
      
1

16

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.