یادداشت مهران داودی

        سالهای بچگی به گونه ای اخبار از کردستان می رسید که انگار کلا اون منطقه با حاکمیت ضدیت دارند , انگار هر غیر کردی اونجا غفلت کنه جانش به سادگی آب خوردن از دست میره مخصوصا نیروهای نظامی  و انتظامی . این پس زمینه فکری رو‌من هم داشتم و البته اجتناب ناپذیر بود تا وقتی که در سال اول دانشگاه بایکی  از  همین بچه های کرد هم اتاقی شدم و این فرزد نیک کردستان من رو با بسیاری دیگر از بچه های کرد مرتبط کرد. این هم اتاقی بودن و این ارتباطات چقدر ثمر داشت برای من مهمترین اثرش این بود که نگرش من به دنیا و مسیر زندگیم به طور کلی عوض شد و‌چقدر من‌مدیون این بچه های کرد هستم . اتفاق بعدی که افتاد این بود که ما متوجه شدیم قاطبه برادران کرد ما مدافع حاکمیت بودند  و من اوج ولایت مداری و میهن پرستی رو توی بچه ها ی کرد دیدم . حالا بعد از گذشت ۲۰ سال هنوز ارتباطمون با این دوستان برقراره.
اما با همه این تفاسیر و آگاهی که من داشتم کتاب موجود دریچه جدیدی رو در این رابطه در ذهن و فکر من باز کرد و حقایقی رو آشکار کرد که تا حالا نشنیده بودم . کتاب اطلاعات خوبی رو از وقایع بعد از انقلاب تا جنگ در منطقه غرب کشور ارائه میده و به خوبی نشون میده هم وطنان کرد ما چه رنج ها , مصیبتها و ستم هایی را از ناحیه گروههای تجزیه طلب متحمل شده اند. 
قلم نویسنده رو هم بنده حقیر خیلی دوست داشتم خیلی غرق توصیفات و تعریفات خارج از موضوع و عمدتا ساخته ذهن نویسنده نبود به ایشون هم خدا قوت می گم 
آخرین کلام هم توصیه به خوندن این کتابه