یادداشت سارا رحیمی

        اینهمه سادگی و بی‌اطوار بودن اصغرعبداللهی آدم را نمک‌گیر کتاب می‌کند و صدالبته که انصافاً یادداشت‌ها برای نوشتن هم خیلی به‌دردبخورند.

[بیست‌ونه از صد]

یادداشت بار دوم:

این کتاب را برای بار دوم بود که می‌خواندم. این بار خیلی بیشتر دوستش داشتم و دفعه‌ی بعد که بخوانم احتمالا بیشترتر دوستش دارم. اصغر عبداللهی در این کتاب نشسته درباره‌ی قصه‌ساختن حرف زده، اما نه به روش‌های معمول و تکراری. بلکه با لحن قشنگ متواضع خودش و با روایت‌کردن شرایط واقعی نوشتن حرفه‌ای.
این کتاب برای من بیشتر از روایت و آموزش نوشتن، این است که: نویسنده‌ی حرفه‌ای چگونه باید باشد و چگونه نباید. 
کاش دیده‌ بودم اصغرعبداللهی را. کاش معاشرتی می‌داشتیم با هم.