یادداشت سارا کرمانی

        یک دوره‌ای بود که علاقه‌مند به مطالعات روان‌شناسی شده بودم. در همان دوره این کتاب را هم خواندم و به عنوان یک رمان تخیلی، روان‌شناسانه سبک نگارش جذابی داشت. بعد از این‌که جذب نگارش این کتاب شدم «مامان و معنای زندگی» را هم از همین نویسنده خواندم. فضاسازی و توصیفات کتاب نقطه‌ی جذاب آن است. به طوری که فضای آسایشگاه و مطب دکتر، فضای شهر، مسیر بین خانه‌ی دکتر تا مطبش، خانه‌ی دکتر، این‌که خانه‌ی دوطبقه است و پنجره‌هایش چنین است و چنان است و... همه چیز در ذهنم حک شده و هنوز باقی مانده. این هنرمندانه نوشته شدن کتاب باعث می‌شود حتا اگر به روا‌ن‌شناسی علاقه‌ای ندارید هم به عنوان یک رمان جالب باشد.