یادداشت فاطمه اسماعیلی

        کتاب در مورد یک ایرانی مقیم آلمانه که به اتهام عملیات تروریستی دستگیر میشه و چندین سال با شرایط سخت زندانی میشه.
داستان کتاب ، داستان جالبیه ولی من اصلا نوع چینش داستان رو نپسندیدم . از همون ابتدا ما وارد روزهای منتهی به ترور میشیم . هر فصل در مورد یک قسمت از زندگی آقای دارابیه و از لحاظ زمانی فصل های کتاب پراکنده ست . اگر مثل خیلی از کتاب های ژانر بیوگرافی از کودکی شروع میشد و اواسط کتاب به نقطه اوج و بعد به خاطرات زندان می‌رسید هم کمتر خسته کننده بود هم به خاطر آشنایی بیشتر با روحیات شخصیت کتاب ، همدردی بیشتری در مخاطب ایجاد میشد .
به شخصه با اینکه کمتر پیش میاد کتابی رو نیمه رها کنم ولی از اواسط کتاب به بعد دیگه نتونستم ادامه بدم . هم توضیحاتِ اضافی و کش دار زیاد بود هم روند کتاب خسته کننده بود .
از همین اتفاق و از همین نویسنده کتاب دیگه ای منتشر شده بن نام « نقاشی قهوه خانه » که من نمی‌دونم تفاوتش با این کتاب چیه .