یادداشت ضحی مختارزاده

        خیلی بامزه بود، کلی حالم  خوب شد، با وجودی که کتاب راجع به طلاق بود! تاکید می‌کنم که کتاب راجع به اثر طلاق والدین بر کودکان بود و با این وجود به معنای واقعی کلمه، یکی از حال خوب کن ترین ها.

از این جا به بعد شاید اسپویل داستان 💣👇

و  حالا از قسمت سرگرم کننده کتاب که بگذریم:
به نظرم کتاب قبلی این نویسنده، یعنی «ازدواج مادرم و بدبختی های دیگر » واقع گرایانه تر و جدی تر بود‌ (شاید علت این که از این کتاب این قدر لذت بردم همین بود که با توجه به کتاب قبلی انتظار  نداشتم این قدر خوشحالانه باشد). در این کتاب همه چیز خیلی خوب بود و باور کنید این یک اشکال است، طلاق تا جایی که من اطلاع دارم هیچوقت این قدر صلح آمیز نبوده و نیست!
 و بعد هم میشه یکی شماره این دکتر روانشناسی که شب و روز و وقت و بی وقت، به این خوبی و موثری پاسخگو است  را به من بدهد؟! خیلی سپاسگزار میشوم!