یادداشت سلما معالج

        "زندگینامه ای که از خواندن آن خسته نمی‌شوید"
این تبلیغ خود کتابه و گرچه برای نوجوانان نوشته شده ولی من هم از خوندنش خسته نشدم!
حین خوندنش مدام این حس رو داشتم که چقدر ما هیچی از میزان خفن بودن دانشمندهامون نمیدونیم🚶‍♀️

دانشمندهای کشورهای دیگه مثل اینشتین و هاوکینگ و.. زمان زیادی از نبودشون نگذشته کلی کتاب و فیلم و سریال واسشون ساخته میشه، در حالی که ابوریحان بیرونی، ابوعلی سینا و بقیه دانشمندهای ایرانی خفن تو قرن چهارم زندگی می‌کردن!! یه چیزی دور و ور هزااار سال پیش!
چقدر خودشون، آثارشون و دستاوردهاشون گمنام و ناشناخته ان..

۱۰ قرن قبل از الان.. هزار سال پیش.. ابوریحان شعاع و محیط کره زمین رو به کمک اسطرلابی که خودش ساخته به دست میاره، طول و عرض جغرافیایی شهرش رو با دقت بالا محاسبه میکنه، تعداد روزهای سال رو ۳۶۵ روز و 5 ساعت و 46 دقیقه و 4۷ ثانیه به دست میاره که با مقدار محاسبه شده دقیق الان فقط "یک دقیقه و نیم"! اختلاف داره!!!
واقعا دانشمندهای ما کی بودن؟

ویژگی مشترکی که بینشون دیدم "عشق به یادگیری" بود.
ابوریحان به دستور سلطان محمود مجبور میشه هربار باهاش تا هند برای لشکرکشی بره و برگرده ولی حتی همونجا هم دنبال علم و یادگیری بوده. با اینکه تخصص و علاقه‌ ابوریحان، نجوم و ریاضیات بوده ولی اسم گیاه های دارویی رو به زبان اونها یادمی‌گیره و توی کتابش مینویسه، فلسفه شون رو با یونانی ها مقایسه میکنه و حتی یک دائره المعارف برای هندوستان مینویسه(!) که کاملترین اطلاعات اون زمان از ابعاد مختلف هند رو داشته!

همین عشق به یادگیرندگی رو توی کتاب ابوعلی‌سینا هم دیدم که چطور در علوم مختلفی که ارتباطی به هم ندارن تبحر داشته! پزشکی، فلسفه، ریاضیات، ادبیات، موسیقی... و هزاران شاخه دیگه‌ای که آخرین نقطه یادگیریش نبوده و به اون حد راضی نشده!

امیدوارم بیشتر و بیشتر از این آدم های چندبعدی بخونم و یادبگیرم