یادداشت امیررضا سعیدی‌نجات

                بسم‌ الله

آقای ناشر محترم!!! چرا شما اینقدر نمی‌فهمید که طرح جلد به این افتضاحی را برای کتابی این چنین نفس‌گیر و داستانی کار می‌کنید؟ حقیقتا اگر کسی ابتدا به ساکن (مثل من) بخواهد این کتاب را بخواند، بیشترین دلیل دفع و نخواندن را با این طرح جلد برای او فراهم کرده‌اید. چرا راه ابتدایی اتصال مخاطب با کتاب تان را این چنین تیره قرار داده‌اید؟؟ اصلاً مخاطب برای شما ارزشی دارد؟؟؟

اما درباره کتاب، هیچ حرفی برای گفتن نیست. جز اینکه، خودتان را مهیا کنید برای کتابی بسیار مهیج، در ژانر جنایی... البته در بعضی قسمت‌ها احساس اغراق را در دل داستان حس می‌کنم اما بازهم با این احساس از خواندن کتاب حقیقتا لذت بردم.

داستان آنقدر درگیر کننده هست که به نظر، پیشنهاد خوبی برای کتاب خوان شدن باشد. پس با خاطر جمع آن را می‌توانید به افرادی که در پی کتاب خوان شدن هستند معرفی کنید.

نسبت به شخصیت پردازی، نه فقط در این کتاب، بلکه در جایگاه های مختلف (کتاب و فیلم) دیده‌ام که شخصیت های امنیتی ایرانی و مسلمان را، مانند شخصیت‌های امنیتی هالیوودی ترسیم می‌کنند. بی‌شک این نقطه ضعف باید تدبیر شود. در ایدئولوژی ما، هدف وسیله را توجیه نمی‌کند. پس شخصیت امنیتی مان هم باید با همین دیدگاه ساخته و پرداخته شود.

امیدوارم جلد جدید کتاب را، قبل از آنکه جزئیات داستان از ذهنم پاک شود، منتشر کنند.